Avrupa'da Konut Krizi Derinleşiyor: Seçimler Üzerindeki Etkisi Artıyor

Avrupa'da konut krizi giderek büyüyor ve özellikle İspanya, İtalya ve Almanya gibi ülkelerde ciddi boyutlara ulaşıyor. Yükselen emlak fiyatları, artan enflasyon ve kısa dönemli kiralamaların yaygınlaşması konuta erişimi her geçen gün daha da zorlaştırıyor.

İspanya’da Konut Krizi Çözüm Arayışları

İspanya'da Madrid ve Barcelona gibi büyük şehirlerde konut krizine karşı farklı yaklaşımlar benimseniyor. Madrid Belediye Başkanı José Luis Martínez-Almeida, arzı artırmak amacıyla daha fazla konut inşa edilmesi gerektiğini savunurken, Barcelona Belediye Başkanı Jaume Collboni ise kira tavan uygulamalarının devam etmesini ve turistlere yönelik kısa dönemli kiralamaların kısıtlanmasını öneriyor. Collboni, "Şu anda birçok Avrupa kentinde yaşadığımız sorun, konut hakkı ile bu konutların ekonomik veya turistik amaçlı kullanım hakkı arasında bir çatışma olmasıdır" diyerek, turistik konaklamaların sınırlandırılmasının önemine vurgu yaptı.

Almanya’da Konut Krizinin Seçimlere Etkisi

Almanya’da da konut krizinin siyasi sonuçları olabileceği öngörülüyor. Seçime hazırlanan ülkede göç ve durgun ekonomi endişeleri ön planda olsa da, konut politikalarındaki başarısızlık önemli bir sorun olarak öne çıkıyor. Oxford, Mannheim ve Zürih Üniversiteleri'nden araştırmacılar, artan kira fiyatlarının aşırı sağ partilere olan desteği artırabileceğini belirtiyor.

Almanya’da kiracı oranının %50’nin üzerinde olması ve kira tavanı uygulamalarının konut arzını kısıtlaması nedeniyle şehirlerde barınma sorunu büyüyor. 2010-2022 yılları arasında talep edilen kiraların büyük şehirlerde %70’e kadar artış göstermesi, düşük gelirli vatandaşların şehir dışına taşınmasına yol açıyor.

Avrupa Birliği Çözüm Arayışında

Avrupa Komisyonu, tarihinde ilk kez bir "Enerji ve Konut Komiseri" atayarak bu soruna çözüm üretmeye yönelik bir adım attı. Danimarkalı Dan Jorgensen'in bu göreve atanmasıyla konut politikalarına yönelik kapsamlı bir strateji oluşturulması bekleniyor. Ancak, konut politikaları halen üye devletlerin yetkisinde bulunduğu için AB’nin alacağı kararların ne derece etkili olacağı belirsizliğini koruyor.